KOŞULSUZ SEVGİ

     Normal bir hayat sürdürürken içinde bulunduğumuz birçok problemin çoğu zaman farkına varmayız,farkına varsak bile bişey yapmayız belkide gerekli bulmaz,kendimizi her konuda yeterli adlederiz.

    Hayatımız da yaşadığımız problemlerin çoğu sevgi faktörüyle ilgilidir,ilk olarak kendimizi sevmek,çoğunlukla bunu bilir ben kendimi seviyorum zaten deriz ama işin aslı hiç öyle
değildir,kendini seven değer veren gerçekten mutlu olan huzuru yakalayan insanlardır,sevgilerin en güzeli, en gerçeğidir.

KOŞULSUZ SEVGİ iyi taraflarını da kötü taraflarını da sevmek, olduğu gibi kabul etmektir. ama zordur tabi, yalnızca anne sevgisini değil,tüm ilişkilerde hiçbir bağımlılığın ve karşılığın olmaması temeline dayanır

masumi toyotome diye bir japon yazmış.peki o zaman, gerçek sevgi, güvenilecek sevgi ne?.. ve işte sevgilerin en gerçeği!"üçüncü tür sevgi benim 'rağmen' diye adlandırdığım türdür" diyor yazar.

bir koşula bağlı olmadığı için ve karşılığında birşey beklenmediği için "eğer" türü sevgiden farklı bu.. sevilen kişinin çekici bir niteliğine dayanıp, böyle bir şeyin varlığını esas olarak almadığı için "çünkü" türü sevgi de değil. bu üçüncü tür sevgide, insan "birşey olduğu için" değil, "birşey olmasına rağmen" sevilir. güzelliğe bakar mısınız?.. rağmen sevgi.. esmeralda, qusimodo'yu dünyanın en çirkin, en korkunç kamburu olmasına "rağmen" sever. asil, yakışıklı, zengin delikanlı da esmeralda'yı çingene olmasına "rağmen" tapar!.. kişi dünyanın en çirkin, en zavallı, en sefil insanı olabilir. bunlara "rağmen" sevilebilir. tabii bu sevgiyle karşılaşması şartı ile..

- burada insanın, iyi, çekici ya da zengin konum edinerek sevgiyi kazanması gerekmiyor. kusurlarına, cahilliğine, kötü huylarına ya da kötü geçmişine "rağmen" olduğu gibi, o haliyle sevilebiliyor. bütünüyle çok değersiz biri gibi görünebiliyor ama en değerli gibi sevilebiliyor.

japon yazar "yüreklerin en çok susadığı sevgi budur" diyor. "farkında olsanızda, olmasanız da, bu tür sevgi sizin için yiyecek, içecek, giysi, ev, aile, zenginlik, başarı ya da ünden daha önemlidir." bunun böyle olduğundan nasıl emin?.. haklı olduğunu kanıtlamak için sizi bir teste davet ediyor.. "şu soruma cevap verin" diyor.

- kalbinizin derinliklerinde, dünyada kimsenin size aldırmadığını ve hiç kimsenin sizi sevmediğini düşünseydiniz, yiyecek, elbise, ev, aile, zenginlik, başarı ve üne olan ilginizi yitirmez miydiniz?.. kendi kendinize 'yaşamamın ne yararı var' diye sormaz mıydınız?..

- şu anda en sevdiğiniz kişinin sizi sadece kendi çıkarı için sevdiğini anladığınızı bir düşünün.. dünya birden bire başınızın üstüne çökmezmiydi?. o an yaşam size anlamsız gelmez miydi?

- diyelim sıradan bir yaşamınız var.. günlük yaşıyorsunuz. günün birinde gerçek, derin ve doyurucu bir sevgi bulacağınızdan umudunuz olmasa, kalan hayatınızı nasıl yaşardınız? diye soruyor ve yanıtlıyor:

- böyleleri ya iyice umutsuzluğa kapılıp intihar ediyorlar ya da iyice dağıtıp yaşayan ölü haline geliyorlar.

toyotome, hem de nasıl iddialı savunuyor "rağmen" sevgiyi.. "bugün yaşamınızı sürdürebilmenizin nedeni 'rağmen' türü sevgiyi şu anda yaşamanız ya da birgün bu sevgiyi bulacağınıza inancınızdır."